شهید «غلامرضا صوفی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: کسانی که قدرت اسلحه به دستگرفتن را دارند باید بروند و نهتنها عراق بلکه کعبه و مسجدالاقصی را از زیر سلطه اجانب در بیاورند، زیرا ننگ است بر مسلمین که آرامگاه پیامبر و سایر رهبران شیعه در دست اجانب باشد.
شهید «موسی میروی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: خدایا دوست ندارم که در بستر بمیرم، عاشقم در دل سنگر بمیرم. خدایا شهادت در راه تو افتخار ما مسلمین است.
شهید «محمدرضا مشتاقی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: پدر جان باید افتخار بکنید که فرزندی داشتهاید که در راه اسلام و قرآن از هیچگونه زحمتی دریغ ننموده است و از شهیدشدنم خوشحال باشید.
شهید «قربان سرگزی» در قسمتی از وصیت نامهاش مینویسد: مساجد را خالی نگذارید و نماز جماعت و جمعه را هر چه با شکوه تر برپا کنید تا شیطان در بین صف های شما رسوخ نکند. امام و روحانیت را پشتیبان باشید.
شهید «غلامعلی سرگزی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: پدران و مادران باید فرزندان زیادی تقدیم به درخت اسلام کنید. درختی که فقط به خون احتیاج دارد تا رشد کند و ریشه اسلام نخشکد و آنقدر باید شهید بدهیم که کفر جهانی بخصوص آمریکای جهانخوار از دنیا ریشهکن شود و مقدمات ظهور امامزمان (عج) فراهم آید.
«شهید محمود سرگزی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: خداوندا شاهد باش که ما شهادت را میپذیریم تا قرآن و مکتب اسلام حفظ شود و قوانین آن عملی گردد. امروز لبیک به ندای امام امت خمینی بتشکن لبیک به پیامبر است. لبیک به مهدی صاحبالزمان (عجلالله تعالی فرجه الشریف) است.
شهید «غلامعلی شیخ ویسی مقدم» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: به جمهوری اسلامی ایران وفادار باشید و از آرمانهایش دفاع کنید، همانگونه کـه من به آن اعتقاد داشتم. همواره از مظلومان و محرومان دفاع کنید و در برابر ستمگران بایستید هرگز اجازه ندهید که کسی یا گروهی به شما ظلم کند.
شهید «محمدعلی عرب مؤذن» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: انسان که به دنیا میآید رسالتی بر دوش دارد که روزبهروز سنگینی آن رسالت بیشتر میشود و بر انسان فشار بیشتری میآورد و آن رسالت برقراری عدل و قسط الهی و برطرفکردن ستم است.
شهید «عبدالغنی ملازهی» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: مادرجان از این که من از دنیا رفتهام ناراحت نباشید. چون من برای رضای خدا و پیامبر اسلام به میادین نبرد با کفار آمدهام. اگر من شهید شدم بر من گریه نکنی من راضی نیستم که بر من کسی گریه کند.