شهید «علیرضا اربابی مختار ده ارباب» در قسمتی از وصیت نامهاش مینگارد: از خواهران گرامیام میخواهم حجاب خود را فراموش نکنند و زینبوار زندگی کنند.
شهید «جانعلی حق پناه» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: و اما تو ای همسرم از شما انتظار دارم که تا خودم بودم برایم مهربان و زینبوار بودهاید و حال از این به بعد برای فرزندانم یک مادر دلسوز و مهربان باش و سر زندگی خود باشی با فرزندانم زندگی زینبوار داشته باشید.
شهید«محمدرضا دشتی رحمت آبادی» در قسمتی از وصیت نامهاش مینگارد: برادرانم ایمان خود را نسبت به اسلام مستحکم کنید و تا آنجا که ایجاب مینماید در جبههها حضور پیدا کنید و در برابر خون به ناحق ریخته شهیدان احساس مسئولیت نمایید.
شهید «محمدامیر پیکرستان» در قسمتی از وصیتنامهاش مینویسد: استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردهاست و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست.
سیستان و بلوچستان با گنجینهای غنی از زبانها، آیینها، موسیقی و هنرهای بومی، نهتنها نماد اصالت فرهنگی ایران بلکه بستری راهبردی برای تحقق توسعه پایدار در منطقه است.
شهید «خدارحم خمری» در قسمتی از وصیت نامهاش مینگارد: مادرجان، پدرجان، مردم را در راه اسلام تبلیغ کنید تا به رزمندگان کمک کنند و مواظب باشند؛ امام عزیز را تنها نگذارند، تا بتوانیم پوزه صدام و صدامیان به خاک مذلت و آنها را در گورستان ابدی جهنم بیندازیم.
قلعه تاریخی زابلی مهرستان که سالها در معرض فرسایش و نابودی قرار داشت، سرانجام بخشی از آن مرمت شد؛ اقدامی که میتواند سرآغاز نجات این میراث ارزشمند باشد و زمینه را برای حفظ هویت فرهنگی و توسعه گردشگری منطقه فراهم کند.
فرهنگ، ریشه هر سرزمین است؛ شناسنامهای که نهتنها تاریخگذشته را روایت میکند؛ بلکه چراغ راه آینده را نیز روشن میسازد.
در عصر سلطه فضای مجازی، میراث فرهنگی جوامع محلی بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید قرار گرفته است.