بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی امید تحول سلامت چابهار
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صدایماشکید»، منطقه چابهار، با وجود ظرفیتهای فراوان، همواره با چالشهای جدی در حوزه بهداشت و درمان مواجه بوده است. کمبود زیرساختهای درمانی مناسب و دسترسی محدود به خدمات پزشکی تخصصی، از جمله مهمترین موانع در ارتقاء سطح سلامت مردم این بخش از کشور به شمار میرود. در چنین شرایطی، پروژههای حیاتی مانند بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی چابهار، نه تنها یک نیاز مبرم، بلکه نمادی از امید برای تحول در وضعیت بهداشت و درمان منطقه است.
عباس بلوچی رئیس دانشگاه علوم پزشکی چابهار در گفتگو با خبرنگار «صدایماشکید»، به بررسی ابعاد مختلف این پروژه ملی، از جمله فازهای اجرایی، تأمین مالی و پیشرفت کنونی آن خواهد پرداخت.
درباره پروژه بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی چابهار توضیح دهید و اهمیت آن برای منطقه را بیان کنید.
بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی چابهار یک پروژه ملی و بسیار حیاتی برای منطقه است که از زمان کلنگزنی توسط وزیر وقت بهداشت آغاز شده است. این پروژه پس از بیش از هفت سال، اکنون در فاز اول شامل ۲۵۰ تخت در حال ساخت است.
با توجه به کمبود بیش از یک هزار و ۶۰۰ تخت بیمارستانی در ۶ شهرستان تحت پوشش، این بیمارستان نقش تعیینکنندهای در ارتقای سطح خدمات بهداشتی و درمانی، کاهش مهاجرت بیماران به سایر استانها و افزایش دسترسی مردم به خدمات تخصصی و عمومی دارد.
فازهای اجرایی این بیمارستان چگونه تعریف شدهاند و زمانبندی آن چگونه است؟
پروژه در دو فاز تعریف شده است؛ فاز اول شامل 250تخت و فاز دوم شامل مابقی تخت های باقیمانده است. زمانبندی فاز اول ۴۸ ماه برنامهریزی شده است و با پیگیریهای استاندار و وزارت بهداشت، تزریق اعتبارات ملی و استانی و ورود خیرین، پیشرفت اجرایی خوبی داشته است. همچنین پیمانکار پروژه تغییر یافته و با هماهنگی جدید، عملیات عمرانی سرعت گرفته است.
منابع مالی پروژه چگونه تأمین میشود؟
منابع مالی بیمارستان از سه محل تأمین میشود؛ اعتبارات ملی و استانی، مولدسازی املاک و مشارکت خیرین. قرارداد اولیه ۳۰-۷۰ بود که با تغییر پیمانکار، به ۵۰-۵۰ اصلاح شد. این مدل تأمین مالی باعث شده پروژه بدون مشکل مالی پیش رود و تزریق اعتبارات بر اساس پیشرفت فیزیکی انجام شود تا ساخت بیمارستان طبق برنامه ادامه یابد.
در حال حاضر پیشرفت اجرایی پروژه در چه مرحلهای است؟
فاز اول در مرحله بتنریزی و نصب تجهیزات اصلی است و بیش از ۶۵۰ تن میلگرد وارد کارگاه شده است. حدود ۴۰ نفر نیرو به صورت مستمر در پروژه مشغول فعالیت هستند و فاز دوم و سوم نیز طی هفتههای آینده فعال خواهند شد. این اقدامات نشاندهنده تعهد دانشگاه به تکمیل پروژه در زمان مقرر است.
اقدامات دانشگاه برای جذب و تربیت نیروهای بومی چیست؟
دانشگاه اقدام به جذب نیروهای بومی از مقطع کاردانی تا پیاچدی کرده است. این افراد پس از آموزش در حوزه خود، به مناطق تحت پوشش بازمیگردند و خدمات ارائه میدهند. این برنامه باعث افزایش ماندگاری نیروی انسانی، ارتقای کیفیت خدمات و کاهش مهاجرت متخصصان به سایر استانها میشود و کمبود نیروی انسانی را به مرور جبران خواهد کرد.
چه اقداماتی برای حل مشکل کمبود تخت و تجهیزات انجام شده است؟
علاوه بر بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی، بازسازی و تجهیز بیمارستانهای موجود و راهاندازی بخشهای جدید مانند اورولوژی و اتاقهای عمل انجام شده است. این اقدامات ظرفیت ارائه خدمات تخصصی و عمومی را افزایش داده و از بار سنگین بیمارستانهای مرکز استان کاسته است تا مردم خدمات بهتر و دسترسی سریعتری داشته باشند.
نقش خیرین در تکمیل این پروژه چگونه است؟
خیرین با انعقاد تفاهمنامه، در تأمین فضای اسکان، تجهیزات و نیروی انسانی همکاری کردهاند. این مشارکت کمک بزرگی به تأمین اعتبار پروژه و تسریع در ساخت و راهاندازی بخشهای مختلف کرده است. حضور خیرین باعث شده پروژه بدون تأخیر و با کیفیت پیش رود و به بهرهبرداری سریع نزدیکتر شود.
اقدامات دانشگاه برای بیماران سرطانی در منطقه چیست؟
با تفاهمنامهای که با مرکز سرطانشناسی و پیوند بیمارستان شریعتی تهران و موسسات خیریه منعقد شده، خدمات شیمیدرمانی و پیوند مغز استخوان برای بیماران سرطانی در چابهار فراهم شده است. اکنون بیماران نیازی به سفر طولانی به سایر استانها ندارند و میتوانند درمانهای تخصصی را در محل زندگی خود دریافت کنند. همچنین پوشش حمایتی برای خانوادهها و آموزش پرسنل برای ارائه خدمات با کیفیت در حال انجام است.
اقدامات دانشگاه برای بیماران تالاسمی چیست؟
برای بیماران تالاسمی نیز تفاهمنامهای با مراکز تخصصی منعقد شده است تا خدمات پیوند و مراقبتهای ویژه بهصورت رایگان انجام شود. دانشگاه علوم پزشکی چابهار در حال ثبت و طبقهبندی بیماران است و با تأمین نیروی انسانی و تجهیزات، درمان بیماران در محل انجام میشود. این اقدام به کاهش هزینهها و تسهیل دسترسی بیماران به خدمات تخصصی کمک شایانی کرده است.
وضعیت شاخصهای بهداشت و درمان در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه چگونه است؟
از ۴۵۰ خانه بهداشت مصوب، بیش از ۲۰۰ مورد هنوز ساخته نشده و جمعیت بالای ۵۰۰ هزار نفر در روستاها دسترسی محدودی به خدمات اولیه دارند. شاخصهای بهداشتی منطقه پایین است و بیماریهای شایع مانند سل و مالاریا در رتبههای بالای کشور قرار دارند. با آموزش، جذب نیروهای بومی و مشارکت بینبخشی، تلاش میکنیم شاخصهای بهداشتی را بهبود بخشیم.
چالشهای اصلی دانشگاه در حوزه بهداشت چیست؟
کمبود نیروهای متخصص، زیرساختهای محدود و کمبود تجهیزات از مهمترین چالشها هستند. نبود پزشک و پرستار کافی باعث افزایش خطای پزشکی و نارضایتی مردم شده است. برای حل این مشکلات، نیازمند همکاری بین بخشی و حمایت ارگانهای دولتی و خیرین هستیم تا سطح خدمات ارتقا یابد و دسترسی به درمان به صورت عادلانه برقرار شود.
اقدامات دانشگاه برای افزایش دسترسی مردم روستایی به خدمات درمانی چیست؟
مراکز درمان منتخب در شهرستانهایی که بیمارستان ندارند راهاندازی شدهاند و هر هفته متخصصین به این مناطق اعزام میشوند تا خدمات پایه و تخصصی به مردم ارائه شود. این اقدامات به ویژه برای مادران باردار و بیماران نیازمند مهم است و بخشی از سیاست کاهش نابرابری دسترسی به خدمات درمانی در مناطق محروم محسوب میشود.
برنامه دانشگاه برای توسعه آموزشی و گسترش رشتههای تخصصی چیست؟
دانشگاه در حال توسعه مدارس آموزشی و گسترش رشتههای کاردانی، کارشناسی، ارشد و پیاچدی است تا نیروهای متخصص بومی تربیت شوند. این سیاست باعث افزایش ماندگاری نیروی انسانی، کاهش مهاجرت متخصصان و ارتقای سطح خدمات درمانی میشود. علاوه بر آن، بورسیهها و پذیرش دانشجویان بومی در رشتههای مختلف به تقویت نیروی انسانی کمک میکند.
چگونه کمبود نیروی انسانی متخصص در منطقه جبران میشود؟
با اعزام نیروهای بومی به دورههای آموزشی کوتاهمدت، تجهیز پانسیونها و ایجاد تسهیلات رفاهی، شرایط خدمت برای متخصصین بهبود یافته است. همچنین با تربیت دانشجویان در مقاطع ارشد و پیاچدی و جذب آنها در دانشگاه، کمبود نیروی انسانی متخصص کاهش یافته و کیفیت خدمات ارتقا مییابد.
درباره اقدامات دانشگاه در حوزه پیشگیری و آموزش سلامت عمومی توضیح دهید.
دانشگاه در حال ایجاد استودیو سلامت و برنامههای آموزشی با مشارکت رسانههاست تا فرهنگ سلامت، پیشگیری از بیماریهای مادرزادی و مراقبتهای بهداشتی عمومی ارتقا یابد. اطلاعرسانی و آموزش مردم به ویژه در حوزه بیماریهای شایع منطقه، نقش مهمی در کاهش ابتلا و افزایش آگاهی دارد و رسانهها در این مسیر شریک اصلی ما هستند.
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه
انتشار یافته : 0