هپاتیت بیماری خاموشی که فریادش را نمی‌شنویم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صدای‌ماشکید» در دنیای امروز که اغلب تمرکز نظام سلامت روی بیماری‌های پر سر و صدا مانند سرطان، دیابت یا کووید-۱۹ است، بیماری‌هایی چون هپاتیت در سکوتی خطرناک، پایه‌های سلامت جامعه را هدف گرفته‌اند. هپاتیت، به‌ویژه نوع C، همچون دشمنی خاموش در بدن افراد جا خوش می‌کند؛ بی‌علامت، بی‌صدا، اما با عوارضی که سال‌ها بعد به شکل نارسایی کبد، سیروز و حتی سرطان بروز می‌کند. این بیماری اگرچه درمان‌پذیر است، اما در سایه‌ی ناآگاهی، تأخیر در تشخیص و بی‌توجهی به پیشگیری، همچنان قربانی می‌گیرد؛ قربانیانی که بسیاری از آنان حتی نمی‌دانند مبتلا هستند.

استان سیستان و بلوچستان با وجود تلاش‌های جدی در حوزه بهداشت، به‌واسطه‌ی شرایط خاص جغرافیایی، فرهنگی و اقتصادی، همچنان در معرض تهدید برخی بیماری‌های عفونی مانند هپاتیت قرار دارد. استفاده از وسایل تزریق غیرایمن، کمبود آگاهی عمومی، و دسترسی محدود به خدمات تشخیصی از جمله عواملی هستند که می‌توانند زمینه‌ساز گسترش این بیماری در منطقه باشند. وقتی سخن از بهداشت می‌شود، نمی‌توان نقش پیشگیری، غربالگری و آموزش عمومی را نادیده گرفت، به‌ویژه در مناطقی که با چالش‌های خاص روبه‌رو هستند.

با این حال، روشنایی امید نیز در دل این تاریکی به چشم می‌خورد. کارشناسان و مدیران سلامت استان با تلاش بی‌وقفه در زمینه آگاه‌سازی، غربالگری، درمان و توانمندسازی بیماران نقش بی‌بدیلی ایفا می‌کنند. گفتگو با افرادی مانند خانم مهرنگار آزوغ و پریسا درویش سرگزی، نشان می‌دهد که چگونه دانش، تعهد و نگاه علمی می‌تواند به سلاحی مؤثر در برابر این بیماری تبدیل شود. این فعالان عرصه سلامت، نه‌تنها از بعد درمانی، بلکه با نگاهی چندوجهی به سلامت روان و اجتماعی بیماران، گام‌های مهمی در جهت کنترل هپاتیت برداشته‌اند.

نکته قابل‌تأمل آن است که هپاتیت تنها یک بیماری جسمی نیست؛ بلکه با خود، بار روانی، اجتماعی و حتی اقتصادی به همراه می‌آورد. بیمارانی که درگیر این بیماری می‌شوند، ممکن است با انزوا، اضطراب و تبعیض مواجه شوند. بنابراین، مقابله با هپاتیت صرفاً درمان با دارو نیست؛ بلکه نیازمند نگاهی جامع و چندلایه به ابعاد مختلف بیماری است. حمایت‌های روان‌شناختی، آموزش جامعه، و شکستن تابوهای فرهنگی در کنار درمان پزشکی، همان مسیری است که باید با قدرت طی شود.

هپاتیت؛ شناخت، پیشگیری و درمان مؤثر
مهر نگار آزوغ مدیرگروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زابل، درباره بیماری هپاتیت C در گفتگو با خبرنگار صدای‌ماشکید بیان کرد: هپاتیت C یک بیماری عفونی است که توسط ویروسی به همین نام ایجاد می‌شود و محل اصلی استقرار آن در کبد است. این بیماری ممکن است در مراحل اولیه بدون علامت باشد، اما با پیشرفت به سمت هپاتیت مزمن، علائم ناشی از نارسایی کبدی در فرد ظاهر می‌شود.

وی همچنین راه‌های انتقال هپاتیت C را تشریح کرد و افزود: این بیماری از طریق استفاده مشترک از وسایل تزریق آلوده، ورود خون یا فرآورده‌های خونی آلوده به بدن، تماس جنسی با فرد مبتلا و انتقال از مادر مبتلا به نوزاد صورت می‌گیرد. بااین‌حال، هپاتیت C به‌آسانی منتقل نمی‌شود و در روابط اجتماعی عادی بین افراد، بیماری واگیر ندارد.

آزوغ درباره روش‌های پیشگیری از این بیماری گفت: استفاده‌نکردن از وسایل تزریق مشترک، غربالگری دقیق خون‌های اهدایی، به‌کارگیری کاندوم در روابط جنسی و درمان به‌موقع مبتلایان از مهم‌ترین راهکارهای پیشگیری به شمار می‌رود.

مدیرگروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زابل تأکید کرد: که افزایش آگاهی و رعایت نکات ایمنی می‌تواند نقش مهمی در کنترل و کاهش شیوع هپاتیت C ایفا کند.

آزوغ همچنین تأکید کرد: هپاتیت C در صورت عدم درمان می‌تواند به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز و نارسایی کبد منجر شود و حتی خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد. به همین دلیل، تشخیص به‌موقع و درمان صحیح بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی در پایان گفت: که همکاری بین بخش‌های مختلف بهداشتی، افزایش دسترسی به خدمات تشخیصی و درمانی و ارتقای سطح آگاهی عمومی از عوامل مؤثر در کنترل و کاهش شیوع این بیماری است. همچنین تأکید کرد که حمایت روانی و اجتماعی از بیماران مبتلا، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنان دارد.

 هپاتیت؛ بیماری خاموش کبد و راه‌های مقابله
پریسا درویش‌سرگزی کارشناس سلامت دانشگاه علوم پزشکی زابل در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: هپاتیت در واقع التهاب کبد است که به دلایل مختلفی از جمله عفونت‌های ویروسی، مصرف الکل، داروها و بیماری‌های خودایمنی دارد. ویروس‌های هپاتیت A، B، C، D و E از رایج‌ترین علل عفونی این بیماری محسوب می‌شوند.

وی افزود: علائم هپاتیت اغلب در ابتدا خفیف و غیراختصاصی است و می‌تواند شامل خستگی، تب، کاهش اشتها، تهوع، درد شکمی و زردی پوست و چشم‌ها باشد. با پیشرفت بیماری، عوارض جدی‌تری مانند سیروز و نارسایی کبد ممکن است رخ دهد که تهدیدی جدی برای سلامت فرد است.

درنگی بر هپاتیت؛ علائم، عوارض و درمان‌ها
درویش‌سرگزی تأکید کرد: عوارض ناشی از هپاتیت در صورت عدم درمان به‌موقع می‌تواند منجر به سرطان کبد و نارسایی کبدی شود، بنابراین تشخیص سریع و درمان مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی با اشاره به راهکار درمانی در زمینه درمان تصریح کرد: روش‌های درمانی بسته به نوع هپاتیت متفاوت است و برای انواع ویروسی B و C داروهای ضدویروسی مؤثری وجود دارد که می‌تواند بیماری را کنترل و حتی درمان کند. همچنین رعایت رژیم غذایی سالم، پرهیز از الکل و پیگیری منظم آزمایش‌ها کبدی از عوامل مهم مدیریت بیماری است.

کارشناس سلامت دانشگاه علوم پزشکی زابل همچنین به اهمیت واکسیناسیون علیه هپاتیت A و B اشاره کرد و ادامه داد که این واکسن‌ها بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها هستند و باید در تمام گروه‌های سنی انجام شوند.

وی خاطرنشان کرد: هپاتیت علاوه بر تأثیرات جسمی، می‌تواند پیامدهای روانی و اجتماعی نیز برای بیماران داشته باشد. بیماران مبتلا ممکن است دچار اضطراب، افسردگی و احساس انزوا شوند که این مسئله نیازمند حمایت‌های روان‌شناختی و اجتماعی است. به همین دلیل، توجه به‌سلامت روان در کنار درمان جسمی بیماری اهمیت ویژه‌ای دارد.

درویش‌سرگزی در پایان جامعه و نهادهای بهداشتی را در پیشگیری از هپاتیت برجسته می‌سازد و تأکید کرد: آموزش مستمر، دسترسی آسان به خدمات درمانی و واکسیناسیون گسترده، می‌تواند به کاهش بار بیماری کمک کند. همچنین همکاری بین‌بخشی سازمان‌ها و مشارکت مردم، کلید موفقیت در کنترل و مقابله با هپاتیت است و لزوم افزایش آگاهی عمومی و آموزش در زمینه راه‌های انتقال و پیشگیری از هپاتیت و آن کلید کنترل شیوع این بیماری است.

انتهای خبر/