امام هادی (ع) نور هدایت در تاریکی‌ها
حجت‌الاسلام والمسلمین قاسم صالحی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی«صدای ماشکید»، با اشاره به ابعاد مختلف شخصیتی امام علی‌النقی الهادی (علیه‌السلام) بیان کرد: آن حضرت همچون سایر معصومین (ع)، از نظر عبودیت و بندگی، از مخلص‌ترین بندگان خداوند بود و در کنار آن در دستگیری از مردم، سخاوت و خدمت‌رسانی، از برجسته‌ترین چهره‌های عصر خود به شمار می‌رفت.
وی با اشاره به مقام علمی و تربیتی امام هادی (ع) افزود: بنابر نقل شیخ مفید و سایر علمای علم رجال، حدود ۱۸۵ تا ۱۹۰ نفر از شاگردان برجسته در مکتب امام هادی (ع) پرورش یافتند که از جمله آنان می‌توان به حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) اشاره کرد.
صالحی اثر ماندگار زیارت جامعه کبیره را از میراث‌های فاخر علمی امام هادی(ع) دانست و تصریح کرد: این زیارت، از جامع‌ترین متون روایی درباره جایگاه والای علمی، اجتماعی، سیاسی و الهی ائمه اطهار (علیهم‌السلام) است که با بیانی عمیق و ساختاری متقن تنظیم شده و بیانگر عظمت مقام امامت در مکتب اهل‌بیت (ع) است.
وی همچنین به زیارت غدیریه اشاره کرد و گفت: این زیارت‌نامه در روز عید غدیر توسط امام هادی (ع) هنگام تشرف به حرم مطهر امیرالمؤمنین (ع) قرائت شد و حاوی نکات ارزشمندی درباره فضائل امیرالمؤمنین علی (ع) است.
کارشناس مذهبی تکریم اهل علم از سوی امام هادی (ع) را یکی دیگر از ویژگی‌های آن امام همام برشمرد و افزود: امام نه تنها همواره نسبت به علما احترام ویژه‌ای قائل بودند، بلکه در مناظرات علمی نیز با استدلال و حکمت، شبهات دشمنان و پیروان دیگر ادیان را پاسخ می‌دادند؛ اصحاب آن حضرت که در مناظرات علمی پیروز می‌شدند، از سوی ایشان مورد تشویق و تجلیل قرار می‌گرفتند.
وی بر ضرورت شناخت بیشتر جامعه از سیره علمی و عبادی امام هادی (ع) تأکید کرد و گفت: آثار به‌جای‌مانده از آن امام، گنجینه‌ای بی‌نظیر در پاسخ به شبهات امروز جهان اسلام و تبیین جایگاه امامت در اندیشه شیعی به شمار می‌آید.
صالحی در ادامه به شرایط سخت دوران زندگی و امامت امام علی‌النقی الهادی (ع) اشاره کرد و گفت: حضرت امام هادی (ع) در دوره‌ای حساس و پرفشار از تاریخ اسلام زندگی می‌کردند که مقارن با حکومت خلفای عباسی از جمله معتصم، متوکل، منتصر و معتضد بود؛ خلفایی که هم در بُعد علمی و هم در بُعد ایمانی ضعیف بوده و دشمنی آشکاری با اهل بیت علیهم‌السلام داشتند.
وی افزود: فضای حاکم بر آن دوران، فضای اختناق و استبداد سیاسی بود و هرگونه ارتباط با اهل بیت (ع) از سوی دستگاه خلافت سرکوب می‌شد؛ با وجود این شرایط سخت، امام هادی (ع) با بهره‌گیری از تدبیر الهی و صبر علوی، نهضت علمی و فرهنگی خود را پیش بردند.
کارشناس مذهبی با اشاره به زندگی کوتاه اما پربرکت امام علی‌النقی (ع) تصریح کرد: امام در طول ۴۱ سال عمر خود، منشأ آثار بزرگی شدند و سرانجام به دست حکومت عباسی، در همین سن جوانی، مظلومانه به شهادت رسیدند.
وی خاطرنشان کرد: امام هادی (ع) چهار فرزند پسر داشتند و همچنین یک دختر به ایشان نسبت داده شده است. با وجود فشارهای سیاسی، آن حضرت به تربیت شاگردان، دفاع علمی از مکتب اهل بیت (ع) و تبیین معارف دینی اهتمام داشتند.
وی همچنین به جایگاه ویژه امام هادی (ع) در نزد علمای شیعه و اهل سنت اشاره کرد و گفت: علمای شیعه همواره از ایشان به عنوان امامی جامع‌الصفات یاد کرده‌اند و حتی بسیاری از علمای اهل سنت، از امام هادی (ع) به عنوان فقیه، محدث و عالمی زاهد، باتقوا و سخاوتمند نام برده‌اند؛ این نشان از شخصیت فرافرقه‌ای و برجسته علمی ایشان در جهان اسلام دارد.
صالحی بر لزوم بازشناسی شخصیت و سیره علمی ـ سیاسی امام هادی (ع) تأکید کرد و افزود: امروز در دوران گسترش شبهات و تردیدها، بازگشت به معارف امامان معصوم (ع) از جمله امام علی‌النقی (ع)، ضرورتی انکارناپذیر برای جامعه اسلامی است.
امام هادی(ع)، هدایتگری روشنی‌بخش در دوران ظلمت عباسیان
کارشناس مذهبی ادامه داد: امام هادی (ع) دهمین امام شیعیان و فرزند بزرگوار امام جواد (ع) در پانزدهم ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری دیده به جهان گشود. مادر گرامی ایشان، بانوی بزرگوار و با فضیلتی به نام سمانه بود که از زنان عالمه، مؤمنه و فاضله عصر خویش محسوب می‌شد.
وی افزود: امام هادی (ع) در سن ۸ سالگی پس از شهادت پدر بزرگوارشان، به مقام امامت رسیدند و مدت ۳۳ سال بار مسئولیت هدایت امت اسلامی را بر دوش داشتند. این دوره، یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخی از نظر سیاسی، فرهنگی و اعتقادی در جهان اسلام به شمار می‌رود.
صالحی با اشاره به القاب مشهور این امام گفت: از برجسته‌ترین و شناخته‌شده‌ترین القاب حضرت، لقب «هادی» است که به معنای هدایتگر و روشنی‌بخش می‌باشد؛ این لقب گویای نقش بنیادین ایشان در هدایت فکری، فرهنگی و اعتقادی جامعه اسلامی است؛ جامعه‌ای که در آن روزگار تحت فشار، انحراف و انزوای دینی قرار گرفته بود.
وی ادامه داد: امام هادی (ع) در طول دوران امامت خود، با وجود فشارهای سیاسی عباسیان، همواره روشنگری، هدایتگری و تربیت نخبگان و شاگردان برجسته را در دستور کار خود داشتند و منشأ تحولات علمی و اعتقادی بزرگی در تاریخ تشیع شدند.
صالحی با تأکید بر اهمیت بازخوانی زندگی و تعالیم امام هادی (ع) گفت: امروز در روزگاری که امت اسلامی با چالش‌های معرفتی و اعتقادی مواجه است، بازگشت به سیره امامان معصوم (ع) به‌ویژه امام هادی (ع)، می‌تواند چراغ راهی برای جامعه باشد و مسیر هدایت و رشد را روشن سازد.
امام هادی (ع)، الگوی جهانی مهربانی و خیرخواهی
وی به بُعد اخلاقی و انسان‌دوستانه شخصیت امام علی‌النقی الهادی (ع) پرداخت و گفت: خیرخواهی و مهربانی امام هادی (ع) نه‌تنها شامل حال شیعیان و مسلمانان می‌شد، بلکه حتی پیروان سایر ادیان، از جمله مسیحیان، نیز در مواقع نیاز از عنایات و کمک‌های ایشان بهره‌مند می‌شدند.
صالحی با اشاره به دشمنی آشکار متوکل عباسی با اهل بیت (ع) ادامه داد: با اینکه متوکل یکی از کینه‌توزترین خلفای عباسی نسبت به امامان معصوم (ع) به شمار می‌رود، وقتی دچار بیماری شد و پزشکان از درمان او ناتوان ماندند، مادرش از امام هادی (ع) طلب دعا کرد. امام با وجود تمام دشمنی‌ها، برای شفای او دعا فرمودند و متوکل بهبود یافت. این روح بلند و نگاه فراگیر امام، نشان از خیرخواهی بی‌قید و شرط ایشان نسبت به همه انسان‌ها دارد.
وی افزود: امام هادی (ع) به خوش‌خلقی، خوش‌برخوردی، ادب، تواضع و مهرورزی معروف بودند و همین سجایای اخلاقی، سبب شد که نه تنها شیعیان، بلکه علمای اهل سنت و حتی پیروان دیگر ادیان الهی، نسبت به ایشان محبت و احترام داشته باشند.
کارشناس مذهبی در پایان با اشاره به ضرورت الگوگیری از سیره اهل بیت (ع) گفت: جامعه امروز بیش از هر زمان دیگری به اخلاق، رأفت، انصاف و نگاه فراگیر به انسان‌ها نیاز دارد و ما باید با تأسی به امام هادی (ع)، در مسیر خدمت، هدایت و مهرورزی به بندگان خدا گام برداریم.
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه
انتشار یافته : 0