میگو فرصت توسعه اقتصادی پایدار ساحلی

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «صدای‌ماشکید»، صنعت پرورش میگو به عنوان یکی از بخش‌های امیدبخش اقتصاد دریامحور، پتانسیل‌های فراوانی برای توسعه در مناطق ساحلی کشورمان دارد.

این صنعت، علاوه بر تولید پروتئین سالم و با کیفیت، می‌تواند به ایجاد اشتغال پایدار، ارزآوری و توسعه اقتصادی مناطق ساحلی کمک شایانی نماید. شهر چابهار به واسطه موقعیت جغرافیایی استراتژیک، دسترسی مستقیم به آب‌های آزاد دریای عمان و پتانسیل‌های اقلیمی منحصر به فرد، از جمله مناطقی است که می‌تواند نقش کلیدی در توسعه صنعت پرورش میگو در کشور ایفا کند.

با توجه به اهمیت این موضوع و ضرورت بررسی عمیق‌تر ابعاد مختلف آن، گفتگویی تفصیلی با اشکان اژدری، رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آب‌های دور، انجام شد.

وی با تکیه بر تحقیقات انجام شده و فرصت های پژوهشی پیش رو، به تبیین پتانسیل‌ها، شناسایی چالش‌ها و ارائه راهکارهایی برای بهره‌گیری از فرصت‌های موجود در زمینه پرورش میگو در چابهار پرداخت.

با توجه به اینکه پرورش میگو غالباً در سواحل و در منابع خاکی که قابلیت کشاورزی ندارند انجام می‌شود و به عنوان یک پروتئین سالم به بازار عرضه می‌گردد، از نظر شما، مهمترین مزیت‌های چابهار برای این صنعت چیست؟
یکی از مهمترین فاکتورهای موفقیت در صنعت پرورش میگو، دسترسی به منبع آبی مناسب است. پرورش میگو نیازمند آب شور با کیفیت بالا و به میزان کافی است. در این راستا، استان سیستان و بلوچستان از یک مزیت بسیار برجسته و حیاتی برخوردار است که آن، دسترسی به یک منبع بی‌کران آب شور از طریق سواحل مکران و دریای عمان است. این حجم عظیم آب، اطمینان از تأمین مداوم و پایدار آب مورد نیاز مزارع پرورش میگو را فراهم می‌آورد.

در بسیاری از مناطق ساحلی دیگر کشور، به دلیل محدودیت منابع آبی، پدیده‌هایی نظیر خشکسالی‌های فصلی یا سالانه، و همچنین فرسایش سواحل، دسترسی به آب شور با کیفیت ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد و این خود می‌تواند موجب بروز مشکلاتی در فرآیند تولید شود. اما در سواحل استان سیستان و بلوچستان، به یمن همجواری با اقیانوس هند، ما با چنین محدودیتی مواجه نیستیم و این یک مزیت استراتژیک کلیدی محسوب می‌شود.

علاوه بر این، زمین‌های مناسب برای احداث مزارع پرورش میگو در این استان، عمدتاً در مناطقی واقع شده‌اند که از نظر کشاورزی سنتی، ارزش اقتصادی کمتری دارند. این امر به ما امکان می‌دهد تا از اراضی غیرقابل کشت برای فعالیت‌های اقتصادی مولد استفاده کنیم و از منابع محدود زمین‌های حاصلخیز برای مصارف دیگر بهره ببریم. این رویکرد، به نوعی استفاده بهینه از منابع و جلوگیری از تداخل با سایر بخش‌های اقتصادی را تضمین می‌کند.

به غیر از دسترسی به آب، فاکتور مهم دیگری که به آن اشاره شد، سالم ماندن آب است. لطفاً در این خصوص توضیح دهید؟
بله، این نکته بسیار حیاتی و در واقع یکی از مهمترین مزیت‌های رقابتی سیستان و بلوچستان در صنعت پرورش میگو است. کیفیت آب، مستقیماً بر سلامت، رشد و کیفیت نهایی محصول پرورشی تأثیر می‌گذارد. در مناطقی مانند خلیج فارس، به دلیل تراکم بالای فعالیت‌های صنعتی، به ویژه صنایع پتروشیمی، نفت و گاز، و همچنین توسعه شهرک‌های ساحلی و فعالیت‌های کشاورزی در اطراف این مناطق، پتانسیل ورود آلاینده‌های مختلف به آب بالاتر است. این آلاینده‌ها می‌توانند شامل فلزات سنگین، هیدروکربن‌ها، مواد شیمیایی و همچنین پساب‌های شهری و کشاورزی باشند. وجود این آلاینده‌ها، نه تنها سلامت میگوها را به خطر می‌اندازد و باعث بروز بیماری‌ها می‌شود، بلکه کیفیت محصول نهایی را نیز تحت تأثیر قرار داده و بازاریابی آن را دشوار می‌سازد.

اما در سواحل دریای عمان و به ویژه در پهنه وسیع مکران که بخش قابل توجهی از سواحل استان سیستان و بلوچستان را شامل می‌شود، به دلیل عدم شکل‌گیری فعالیت‌های صنعتی بزرگ در مقیاس گسترده و همچنین تراکم پایین جمعیت در مناطق ساحلی، میزان ورود آلاینده‌های صنعتی، شهری و کشاورزی به آب بسیار کمتر است. این موضوع، امکان تولید محصولات پرورشی را به صورت ارگانیک و با کیفیت بالا فراهم می‌آورد. حتی با توسعه‌های آتی که در منطقه چابهار در حال انجام است، مانند توسعه بندر شهید بهشتی یا ایجاد واحدهای پتروشیمی، اتصال به آب‌های اقیانوسی در این منطقه، به دلیل حجم عظیم آب اقیانوس و جریان‌های دریایی قوی، باعث می‌شود ضریب تأثیر این آلاینده‌ها بر کیفیت کلی آب بسیار پایین باشد.

این یک مزیت رقابتی بسیار مهم است؛ به طوری که مشتریان بازارهای بین‌المللی، محصولات پرورش یافته در سیستان و بلوچستان را به دلیل اطمینان بیشتر از سلامت و کیفیت ارگانیک، با اطمینان خاطر بیشتری نسبت به محصولات تولید شده در سایر مناطق خریداری خواهند کرد. این امکان، پتانسیل صادراتی استان را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

اقلیم منطقه چه نقشی در پرورش میگو ایفا می‌کند؟
اقلیم، فاکتور بسیار مهم دیگری در موفقیت پرورش میگو است. میگو، به طور کلی، موجودی است که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری بهترین شرایط رشد را دارد. میگوها برای رشد مطلوب و رسیدن به وزن بازاری، نیازمند دمای آب حداقل در محدوده ۲۵ درجه سانتی‌گراد هستند و دمای مطلوب برای رشد آنها معمولاً بین ۲۸ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است. استان سیستان و بلوچستان، علی رغم  قرارگیری در مناطق گرمسیری از اعتدال دمایی برخورداراست، این اعتدال سبب می شود از دمای آب مناسبی در طول سال بهره مند باشد. این اقلیم معتدل و گرمسیری، شرایط بسیار ایده‌آلی را برای پرورش انواع میگو، به ویژه گونه‌های تجاری و پرورشی، فراهم می‌آورد. این امر امکان استمرار چرخه تولید در طول سال را فراهم کرده و این قابلیت را به استان می‌دهد تا از ظرفیت‌های خود به نحو احسن استفاده کند.

علاوه بر این، در دسترس بودن نیروی کار ماهر و همچنین نیروی کار با هزینه نسبتاً پایین‌تر، از دیگر مزایای اقتصادی مهم این منطقه برای توسعه صنعت پرورش میگو محسوب می‌شود. نیروی کار محلی که با شرایط منطقه آشنایی دارند، می‌تواند در مراحل مختلف پرورش، از آماده‌سازی استخرها و حمل و نقل مواد اولیه گرفته تا برداشت محصول، نقش مهمی ایفا کند.

انتهای خبر/