قلیانسراها زنگ خطر سلامت جوانان
عباس نورزائی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صدایماشکید»، بیان کرد: در سالهای اخیر، چهرهٔ شهر زاهدان و بعضی شهرهای دیگر سیستان و بلوچستان؛ شاهد رشد نگرانکنندهٔ قلیانسراها و کافیشاپهایی بوده است که در ظاهر محلی برای تفریح و استراحت جواناناند، اما در باطن، به پلههای نخست انحراف و اعتیاد بدل شدهاند.
وی افزود: طبق قانون، عرضهٔ قلیان در اماکن عمومی ممنوع است و قهوهخانهها نیز از مصادیق اماکن عمومی محسوب میشوند. بااینحال، امروز بیش از صد قلیانسرا در سطح شهر فعالاند. این تناقض قانونی، پرسشی جدی را پیش روی افکار عمومی میگذارد: «چه نهادی و با چه مجوزی ادامهٔ فعالیت چنین اماکنی را ممکن ساخته است؟» در بسیاری از این مراکز، مظاهر خطرناک اعتیاد به شکلهای نوین و پنهان دیده میشود.
نورزائی ادامه داد: گزارشهایی حاکی است که در برخی قلیانسراها، از مادهٔ مخدر «گُل» در توتون قلیان استفاده میشود؛ مادهای که نهتنها وابستگی شدید روانی ایجاد میکند، بلکه موجب افزایش سرطانها و بیماریهای تنفسی در مصرفکنندگان جوان شده است. افزون بر این، ارائهٔ نوشیدنیهایی تحت عنوان «قهوهٔ مرگ» که در واقع ترکیبی از مواد محرک یا توهمزا هستند، سلامت جسمی و روانی مصرفکنندگان را تهدید میکند.
وی تصریح کرد: اما مسئله تنها در اعتیاد خلاصه نمیشود. فضای دنج و نیمهتاریک این پاتوقها، زمینهٔ مناسبی برای اختفا و یارگیری گروههای ضد امنیتی و غیراخلاقی فراهم کرده است؛ مراکزی که با پوشش تفریح، در عمل به مأمن بزهکاری و فساد بدل میشوند. بیتردید، ادامهٔ چنین وضعیتی در قلب مرکز استان، تهدیدی مستقیم برای امنیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه است.
این فعال اجتماعی گفت: نشانههای بینظمی بازار نیز نگرانکننده است. در زغالفروشیها «زغال تشریفاتی» تبلیغ میشود؛ و فروشگاههای ابزار گازسوز، پیکنیکهایی عرضه میکنند که درون آن جایگاه ویژهای برای ابزار مصرف مواد مخدر تعبیه شده است. این موارد نشان میدهد که بیتفاوتی دستگاههای نظارتی، به بازار فرصت داده تا به مسیر انحراف جهت بگیرد و ناآگاهانه ابزار انهدام نسل جوان را بفروشد.
بیتفاوتی نهادهای نظارتی
وی افزود: در این میان، مسئولیت اجتماعی و قانونی نهادهای نظارتی بیش از هر زمان دیگر سنگین است. از دادگستری کل استان، نیروی انتظامی، اداره کل صمت و تعزیرات حکومتی انتظار میرود با ورود فوری و هماهنگ، این بازار آلوده را مهار کنند و با متخلفان در هر سطحی که باشند، برخورد قاطع نمایند. بیعملی در برابر این وضعیت، به معنای تسلیم در برابر روندی است که سلامت و امنیت جامعه را هدف گرفته است.
نورزائی تصریح کرد: نقش خانوادهها نیز در این میان بسیار حیاتی است. بسیاری از والدین، به دلیل مشغلههای اقتصادی یا فاصلهٔ نسلی، از وضعیت فرزندان خود در این اماکن بیخبرند. غفلت از نظارت خانوادگی، باعث میشود نوجوانان و جوانان بدون آگاهی از آسیبهای روانی و جسمی، بهتدریج در مسیرهای خطرناک قرار گیرند؛ بنابراین، لازم است در کنار اقدامات نظارتی، برنامههای آموزشی و آگاهیبخشی نیز برای خانوادهها طراحی شود تا بتوانند نقش مؤثرتری در هدایت فرزندان ایفا کنند.
وی افزود: از سوی دیگر، خلأ جایگزینهای سالم و جذاب برای اوقات فراغت، خود زمینهساز رجوع به این پاتوقهای پرخطر شده است. جوان امروز نیازمند فضاهایی امن، بانشاط و هدفمند است تا بتواند انرژی و خلاقیت خود را در مسیری سازنده به کار گیرد. اگر فضای فرهنگی، ورزشی و تفریحی متناسب با نیاز نسل جدید گسترش نیابد، طبیعی است که مسیرهای ناسالم و مخرب به گزینهٔ نخست تبدیل شود. برایناساس، نگاه بلندمدت و راهبردی به مسئله فراغت جوانان باید در دستور کار نهادهای فرهنگی و شهری قرار گیرد.
این فعال اجتماعی در پایان گفت: اگر امروز در برابر این نشانههای هشداردهنده سکوت کنیم، فردا با نسلی بیمار، ناامید و آسیبدیده روبهرو خواهیم بود. نظارت دقیق، اقدام قضایی، و مسئولیتپذیری جمعی، تنها راه بازگرداندن آرامش و سلامت به فضای اجتماعی شهر است.
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه
انتشار یافته : 0