جلبک دریایی گنج پنهان سواحل جنوب

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «صدای‌ماشکید»، سیستان و بلوچستان، با برخورداری از طولانی‌ترین نوار ساحلی کشور و دسترسی به آب‌های آزاد، همواره به عنوان یکی از نقاط کلیدی در توسعه شیلات ایران مطرح بوده است. در حالی که پرورش میگو و ماهی در قفس در این منطقه به ظرفیت قابل توجهی دست یافته و آماده جهش است، یک پتانسیل بزرگ‌تر و سبزتر در حال شکوفایی در سواحل مکران است و آن پرورش جلبک‌های دریایی است، این منبع عظیم طبیعی که به دلیل ویژگی‌های اقلیمی منطقه، از پتانسیل تولید دو فصله نیز برخوردار است، می‌تواند چشم‌انداز جدیدی برای اقتصاد منطقه ترسیم کند.

این ظرفیت نوظهور، مستقیماً بر پایه زیرساخت‌های موجود بنا می‌شود. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۳۲ هزار هکتار از اراضی ساحلی استان برای آبزی‌پروری مستعد شناخته شده‌اند. این گستره وسیع، به همراه جریان‌های اقیانوسی مطلوب، محیطی ایده‌آل برای کشت متراکم و با کیفیت انواع جلبک‌های خوراکی، صنعتی و دارویی فراهم می‌سازد. این یک انتقال صرف نیست، بلکه یک هم‌افزایی است که سرمایه‌گذاری‌های موجود در حوزه شیلات را تقویت می‌کند.

جلبک دریایی برگ برنده شیلات مکران
توسعه کشت جلبک دریایی صرفاً به معنای افزایش ظرفیت تولید نیست؛ بلکه راهکاری برای تنوع‌بخشی به سبد صادراتی و ایجاد زنجیره ارزش جدید است. از تولید بیوفید برای دام و طیور گرفته تا استخراج مواد اولیه برای صنایع آرایشی و دارویی، جلبک‌ها دروازه‌ای به سوی دانش‌بنیان شدن اقتصاد ساحلی استان به شمار می‌آیند. دولت و سرمایه‌گذاران می‌توانند با تمرکز بر این محصول، مسیر اشتغال‌زایی پایدار و جذب فناوری‌های نوین را هموار سازند.

اکنون زمان آن فرا رسیده است که طلای سبز سواحل مکران به درستی شناسایی و بهره‌برداری شود. با برنامه‌ریزی دقیق برای رفع چالش‌های زیرساختی و جذب سرمایه‌گذاری، سیستان و بلوچستان می‌تواند در دهه‌های آینده نه تنها یک صادرکننده محصولات دریایی، بلکه یک بازیگر کلیدی در بازار جهانی جلبک‌های دریایی مطرح شود.

اقلیم ممتاز، سکوی پرتاب سرمایه‌گذاری‌های جدید
سعید بلوچ زهی صیاد در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صدای‌ماشکید» بیان کرد: قدیم‌ترها، صید ما بیشتر بود و دریا هم سخاوتمندتر. اما حالا دیگر دریا تحت فشار است. جوان‌های ما شغل ندارند. جلبک دریایی برای ما یک شانس است.

وی افزود: صید همیشه ریسک دارد؛ طوفان بیاید، مجوز ندهند. اما وقتی مزرعه جلبک داشته باشی، یک درآمد ثابت است. انگار نخل کاشتن کنار دریا!برخی می‌گویند این کار تخصصی است و به نیروی کار محلی سنتی ما نمی‌خورد.

جلبک‌داری فرصت شغلی جدید و پایدار
صیاد گفت: شاید روش‌های جدید نیاز به یادگیری داشته باشد، اما نیروی کار در اینجا زیاد است. ما همیشه در فصل‌های نامناسب صید، بیکار بودیم. اگر دولت و بخش خصوصی بیایند و آموزش بدهند، جوان‌های ما سریع یاد می‌گیرند. این کار به دست ما می‌افتد، نه اینکه فقط برای سرمایه‌دارهای بزرگ باشد.

بلوچ زهی در پایان خاطرنشان کرد: وقتی کار پایدار باشد، جوان سرگردان نمی‌شود که به کارهای خطرناک یا غیرقانونی رو بیاورد. این کار ساحل را آباد نگه می‌دارد و به جای اینکه ماهی‌ها را با تورهای بزرگ بگیریم، چیزی تولید می‌کنیم که دریا را هم آلوده نمی‌کند. این برای آینده بچه‌های ما مهم‌تر از هر چیز دیگری است.

بهزاد امیری معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات سیستان و بلوچستان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صدای‌ماشکید» بیان کرد: گسترش اراضی پرورش آبزیان، رشد چشمگیر تولید میگو و تأمین بیش از ۷۰ درصد ماهی تن کشور، چابهار را در مسیر تبدیل‌شدن به یکی از قطب‌های اصلی اقتصاد دریا محور کشور قرار داده است.

وی افزود: موقعیت منحصربه‌فرد بندر چابهار در کنار دریای عمان، اقلیم مناسب، دسترسی آسان به آب‌های آزاد و امکان تولید در تمام طول سال، این منطقه را به یکی از قطب‌های بالقوه پرورش آبزیان در کشور تبدیل کرده است.

معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات سیستان و بلوچستان تصریح کرد: ایجاد اشتغال پایدار برای ساکنان محلی، توسعه زنجیره‌های مرتبط همچون صنایع فراوری، بسته‌بندی و حمل‌ونقل سردخانه‌ای، و امکان صادرات مستقیم از طریق بندر چابهار به بازارهای جهانی، از ظرفیت‌های کلیدی این حوزه به شمار می‌رود.

امیری مطرح کرد: آبزی‌پروری می‌تواند به کاهش فشار بر صید سنتی و حفاظت از ذخایر طبیعی دریا کمک کند؛ چابهار در مسیر تبدیل‌شدن به یکی از مراکز مهم تولید و صادرات آبزیان در کشور قرار گرفته است؛ مسیری که ادامه آن نیازمند حمایت‌های زیرساختی و برنامه‌ریزی منسجم‌تر است.

۳۲۰ کیلومتر ساحل، سرمایه‌گذاری جدید در چابهار
وی ادامه داد: سیستان و بلوچستان با برخورداری از ۳۲۰ کیلومتر مرز دریایی، ظرفیت‌های کم‌نظیری در حوزه صید، صیادی و آبزی‌پروری دارد و اقدامات توسعه‌ای صورت‌گرفته در سواحل مکران، نقش صنعت شیلات در تولید و اشتغال استان را بیش‌ازپیش تقویت کرده است.

معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات سیستان و بلوچستان با بیان اینکه در نوار ساحلی سیستان و بلوچستان، هشت بندر صیادی، سه مرکز تخلیه صید و چهار موج‌شکن با کاربری شیلاتی فعال است اظهار کرد: ۳۳ هزار صیاد در قالب ۴۲ شرکت‌تعاونی و یک اتحادیه صیادی با بیش از یک هزار و ۱۵۰ لنج و ۲ هزار و ۶۰۰ قایق به فعالیت مشغول‌اند.

امیری گفت: وجود ۶ شهرک و ناحیه صنعتی شیلاتی و واحدهای فراوری شامل کنسروسازی، بسته‌بندی، پودر ماهی و سردخانه‌های تخصصی سبب شده است زنجیره تولید آبزیان در استان تکمیل و زمینه افزایش ارزش افزوده فراهم شود.

وی با اشاره به استعداد ۳۲ هزار هکتار از اراضی ساحلی استان برای آبزی‌پروری افزود: اقلیم مناسب، نزدیکی به خط استوا، امکان تولید دو دوره پرورش میگو، سواحل بکر و آب‌های عاری از آلودگی، سیستان و بلوچستان را به یکی از بهترین مناطق کشور برای توسعه این صنعت تبدیل کرده است.

معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات سیستان و بلوچستان عنوان کرد: چهار مرکز تکثیر میگو و مجتمع‌های بزرگ پرورش در گواتر، گوردیم و رودیک در جنوب استان نیز در همین راستا فعالیت دارند.

فرصت‌های طلایی پرورش ماهی در قفس
امیری، ظرفیت تولید ۴۵ هزار تن ماهیان دریایی در قفس در ۶ پهنه شناسایی‌شده ساحلی را از مزیت‌های مهم استان برشمرد و تصریح کرد: جریان‌های اقیانوسی، عمق مناسب و نبود آلودگی صنعتی شرایطی ممتاز برای توسعه این صنعت نوپا فراهم کرده است.

وی ادامه داد: حمایت از سرمایه‌گذاران و توسعه زیرساخت‌های شیلاتی می‌تواند نقش استان را در تولید ملی و بازارهای صادراتی بیش‌ازپیش پررنگ کند.

شیلات سیستان و بلوچستان؛ انقلاب اقتصاد دریایی
معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات سیستان و بلوچستان در پایان خاطرنشان کرد: با تلاش صیادان، تولیدکنندگان و فعالان این حوزه، توانسته‌ایم گام‌های مهمی در جهت توسعه پایدار و ارتقای تولید برداریم و امید است با تداوم این مسیر، شاهد افزایش اشتغال، تقویت صادرات و بالندگی هرچه بیشتر صنعت شیلات کشور باشیم.

جلبک‌داری به عنوان یک فعالیت جدید و پایدار در سواحل چابهار نه تنها فرصتی برای درآمدزایی و اشتغال جوانان محلی فراهم می‌کند، بلکه به حفظ و سلامت دریا نیز کمک می‌کند. با آموزش و تجهیز نیروی کار محلی، می‌توان این صنعت را به یک منبع ثابت و مطمئن تبدیل کرد که جوانان را از مشاغل خطرناک و غیرقانونی دور نگه می‌دارد.

این رویکرد نه تنها شرایط اقتصادی جامعه را بهبود می‌بخشد، بلکه موجب آبادانی ساحل و حفظ منابع طبیعی خواهد شد. بنابراین، سرمایه‌گذاری در جلبک‌داری باید به عنوان یک اولویت در سیاست‌های محلی و ملی مورد توجه قرار گیرد تا بتوان از مزایای آن حداکثر بهره را برد و به آینده‌ای روشن‌تر برای نسل‌های آینده امیدوار بود.

انتهای خبر/