جاده روستای ترادگ به خط پایان نزدیک میشود
با وجود شروع فعالیتها و اجرای بخشی از زیرسازی و آسفالت مسیر، پروژه به دلیل محدودیتهای شدید بودجهای و تغییر اولویتها در دهه ۹۰ به حالت تعلیق درآمد و متأسفانه برای بیش از یک دهه عملیات اجرایی متوقف ماند. این توقف طولانیمدت علاوه بر تأخیر در بهرهبرداری، باعث فرسایش و تخریب بخشهایی از مسیر شده که پیشتر ساخته شده بود و اکنون نیازمند بازسازی و مرمت مجدد است.
مطابق بررسیهای کارشناسی انجام شده، از مجموع هفت کیلومتر طول مسیر، حدود چهار کیلومتر به دلیل شرایط نامناسب و گذر زمان باید بازسازی شود تا امکان اجرای آسفالت با کیفیت فراهم گردد. این موضوع اهمیت تخصیص بهموقع و کافی بودجه برای اتمام پروژه را دوچندان کرده است.
در پی تلاشهای مستمر نماینده مردم شهرستان مهرستان در مجلس شورای اسلامی، فرماندار شهرستان و حمایت اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای سیستان و بلوچستان، اجرای مجدد پروژه با اعتبار بالغ بر ۲۰۰ میلیارد ریال آغاز شده است. هدف این مرحله، تکمیل عملیات زیرسازی، بازسازی و آسفالت مسیر ۷ کیلومتری بهویژه چهار کیلومتر بخش تخریب شده است.
پیشبینی میشود با به پایان رسیدن این پروژه، شرایط رفت و آمد، حمل و نقل برای ساکنان روستاهای زرد و ترادگ به شکل چشمگیری بهبود یافته و زمینههای توسعه اقتصادی، اجتماعی و خدماتی این مناطق بیش از پیش فراهم گردد. همچنین این پروژه میتواند نقش مؤثری در تسهیل دسترسی به مراکز درمانی، آموزشی و بازارهای منطقه ایفا کند.
شروع دوباره این پروژه که پس از بیش از یک دهه توقف صورت میگیرد، نشانگر عزم جدی مسئولان شهرستانی و استانی برای رفع موانع توسعه زیرساختها و ارتقاء کیفیت زندگی مردم مناطق محروم است و میتواند الگویی برای تسریع پروژههای مشابه در دیگر نقاط استان باشد.
جادهای که با عمر مردم زرد و ترادگ گره خورده است
عبدالطیف بلوچ، ساکن روستای ترادگ در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی«صدایماشکید»، بیان کرد: من نوجوان بودم که گفتند این مسیر قرار است آسفالت بشود. اکنون پدر دو فرزند هستم اما هنوز بچههایم با همان خاک و سنگ بزرگ شدند؛ ما در این سالها، هم تابستانهای داغ و هم زمستانهای گلی را با همان جاده خاکی پشت سر گذاشتیم. وقتی خبر شروع دوباره کار را شنیدیم، خیلی از مردم خوشحال شدند؛ واقعاً باور نمیکردیم که بعد از اینهمه سال، این پروژه دوباره زنده بشود.
فاطمه درزاده، از اهالی روستای زرد در گفتگو با خبرنگار ما گفت: ما زنها بیشتر از همه سختی این مسیر را کشیدیم. خیلی وقتها ماشین نمیآمد و مریضهایمان با نیسان یا موتور به شهر میرسیدند. حالا که کار دوباره شروع شده، دعا میکنیم که این بار دیگه نیمهکاره نماند.
.jpg)
بارکزائی با اشاره به اهمیت این مسیر برای ساکنان محلی خاطرنشان کرد: مسیر زرد و ترادگ در فصل بارندگی به شدت دچار مشکل تردد میشود و آسفالت آن میتواند نقش مهمی در کاهش تصادفات، تسهیل خدماترسانی، رفتوآمد دانشآموزان و انتقال محصولات کشاورزی داشته باشد. از اینرو، تلاش داریم پروژه در کوتاهترین زمان ممکن به بهرهبرداری برسد.
وی تأکید کرد: هماکنون پیمانکار در محل مستقر شده و عملیات بازسازی بستر مسیر، تسطیح و آمادهسازی برای پخش آسفالت با سرعت در حال انجام است. تیمهای فنی اداره راهداری نیز بهصورت روزانه بر کیفیت اجرای پروژه نظارت دارند تا از نظر فنی، مسیر دوام و کیفیت لازم را داشته باشد.
رئیس اداره راهداری مهرستان افزود: با توجه به شرایط آبوهوایی منطقه و نیاز فوری مردم، تمام تلاش ما این است که این پروژه تا پایان فصل کاری سال جاری به مرحله بهرهبرداری برسد. اجرای این مسیر بخشی از نگاه عدالتمحور به مناطق محروم شهرستان است و میتواند زمینهساز تحولات مثبتی در حوزه حملونقل روستایی شود.
بارکزائی در پایان از همراهی مردم، شوراهای اسلامی روستاها، بخشدار مرکزی و مسئولان محلی تقدیر کرد و ابراز امیدواری کرد با حمایت و تداوم تأمین اعتبارات، سایر مسیرهای خاکی در مناطق روستایی مهرستان نیز در آینده نزدیک وارد فاز اجرایی شوند.
.jpg)
آغاز مجدد پروژه آسفالت مسیر زرد و ترادگ را نمیتوان صرفاً بهعنوان یک حرکت عمرانی ساده تلقی کرد، بلکه باید آن را در بستر بزرگتری از توسعه متوازن، عدالت زیرساختی و مقابله با تبعیضهای تاریخی در تخصیص منابع در نظر گرفت. این پروژه، در واقع آزمونی است برای راستیآزمایی شعارهایی که در سالهای اخیر درباره اولویتبخشی به مناطق محروم، بهویژه در جنوب استان سیستان و بلوچستان، داده شدهاند.
نکته قابل تأمل اینجاست که چرا پروژهای که در اواخر دهه ۱۳۸۰ کلنگزنی شده بود، باید بیش از دو دهه برای اجرا در انتظار بماند؟ پاسخ این پرسش در ساختار بودجهریزی متمرکز، ضعف مطالبهگری نهادی و گاه بیتوجهی مزمن نسبت به مناطق روستایی نهفته است. توقف این پروژه در دهه ۱۳۹۰ به دلیل کمبود بودجه، در حالی رخ داد که همزمان پروژههای مشابه در دیگر نقاط کشور بهسرعت تکمیل میشدند. این تجربه، تلنگری برای بازنگری در روند تخصیص اعتبارات و اولویتبندی واقعی نیازهای منطقهای است.
از سوی دیگر، بازسازی چهار کیلومتر از مسیر به دلیل فرسودگی زیرساختهای قبلی، خود شاهدی است بر آثار منفی تأخیرهای مزمن در اجرای پروژهها. تأخیر در توسعه نهتنها باعث اتلاف منابع میشود، بلکه اعتماد عمومی را نیز تضعیف میکند. حال که فاز اجرایی این پروژه با اعتباری مناسب آغاز شده، باید با نظارت دقیق، کیفیت اجرا تضمین شود تا این پروژه دیگر قربانی بیتوجهی و کمکاری نشود.
در نهایت، آنچه از این پروژه فراتر از آسفالت جاده انتظار میرود، ایجاد زمینه برای بازگشت روستاهای زرد و ترادگ به متن توسعه منطقهای است. دسترسی آسان به خدمات آموزشی، درمانی، کشاورزی و حتی بازارهای محلی، تنها زمانی ممکن میشود که راه باشد؛ راهی که نهفقط ماشینها، بلکه فرصتها و امیدها از آن عبور کنند.
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه
انتشار یافته : 0